Esas No: 2021/24012
Karar No: 2022/4434
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24012 Esas 2022/4434 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/24012 E. , 2022/4434 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdurlar ... ile ...'e karşı 2014 yılı Nisan ve Mayıs aylarındaki eylemler), çocuğun cinsel istismarı (mağdurlardan ...'e karşı 2008-2010 yılları ve ...'a karşı 2014 yılı Mayıs ayındaki eylemler)
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdurlardan ...'a yönelik 2014 yılı Nisan ve ...'e yönelik 2014 yılı Mayıs ayları ile ...'e yönelik 2008-2010 yıllarındaki eylemler) ve cinsel taciz (mağdurlardan ...'e yönelik 2008-2010 yılları ve ...'a yönelik 2014 yılı Mayıs ayındaki eylemler) suçlarından mahkumiyetine dair Artvin Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.12.2018 gün ve 2016/80 Esas, 2018/346 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede sanık hakkında bir kısım mağdurlar yönünden verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf incelemesi neticesinde verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin hükümleri 03.12.2019 tarihinde süresinde temyiz etmesi nedeniyle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile sanık müdafilerinin sanık hakkında mağdurlar ... ve ...'e yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.”şeklindeki düzenleme gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği ve mağdurlar ... ve ...'e yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, vaki temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında mağdur ...'a yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurun aşamalardaki çelişkili beyanları, inceleme dışı ...'in mağdur beyanları ile çelişen anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09.10.2019 gün ve 2019/537 Esas, 2019/799 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.