Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27025 Esas 2022/4455 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Anadolu 15. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Nitelikli cinsel saldırı suçundan hüküm giyen sanığın istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince reddedildi. Temyiz başvurusu yapılan kararın incelenmesi sonucunda, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilen karara göre, davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirim zorunlu değildir. Bu nedenle Bakanlık vekili hükmü temyize edemeyeceği için temyiz talebi reddedildi. Sanık müdafisinin temyiz talebi de kesin hukuka aykırılık gerekçesiyle reddedildi ve hüküm onandı. Dosya bir örneğiyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderildi. 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı açıklandı.
Kanun maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 15. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.06.2021 gün ve 2021/150 Esas, 2021/308 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.