Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19643 Esas 2022/4438 Karar Sayılı İlamı

Sarkıntılık yapmak suretiyle cinsel saldırı suçundan sanık ...'nün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1-2. cümle ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve katılan kurum Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili lehine 3.400,00 Türk lirası vekalet ücreti takdirine dair Bakırköy 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.02.2020 tarihli ve 2019/1131 Esas, 2020/90 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Bakırköy 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.07.2020 tarihli ve 2020/147 Değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 04.04.2019 tarihli ve 2018/7425 Esas, 2019/8790 karar sayılı ilamında ".... Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 41. maddesinde ailenin huzur ve refahı ile özellikle anne ve çocukların korunmasına yönelik olarak her türlü istismar ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alma görevinin Devlete ait olduğu, aile ve çocukların korunması hakkının Anayasa ile güvence altına alındığı, 6284 sayılı Kanun'un 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi nedeniyle açılan davalara katılabileceği, ancak Bakanlığın davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve kanundan kaynaklanan koruma görevine ilişkin olup Bakanlığa yüklenen bir kamu görevi olduğu, Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan doğrudan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı.." ve Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 21.02.2019 tarihli ve 2018/7458 Esas, 2019/7439 karar sayılı ilâmında "Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasının doğrudan Anayasa ve Kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğüne ilişkin bir kamu görevi olması nedeniyle vekalet ücretine yönelik talebin reddine" şeklinde yer alan açıklamalar karşısında, somut olayda, Bakırköy 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2019 tarihli tensip zaptının katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına tebliğ edilmesi üzerine Bakanlık vekilinin katılma dilekçesiyle sadece davaya katıldığı, bunun dışında mağdura yönelik herhangi bir hukuki yardımda bulunmadığı, kaldıki hukuki yardımda bulunsa bile vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiği anılan Yargıtay ilamlarından anlaşıldığından katılan Bakanlık lehine vekalet ücretine karar verilemeyeceği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.02.2021 günlü, 94660652-105-34-19375-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:.
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Bakırköy 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.02.2020 tarih ve 2019/1131 Esas, 2020/90 Karar sayılı ilamının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı Kanunun 309/4-d. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan katılan Bakanlık vekili hakkında vekalet ücreti tayinine ilişkin bölümün
çıkarılması ile hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.