Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4087 Esas 2022/1740 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalılar ve davacılar arasında taşınmazın paylaşımı konusunda açılan muhdesatın tespiti davasında, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşmada, binanın normal 2. katı ile çatı katının davacılar tarafından meydana getirildiği tespit edilmiştir. Ancak, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda muhdesatın tespiti davalarına ilişkin bilgilendirme ve HMK'nin 326/2. maddesiyle davalıların tapudaki hisseleri göz önünde bulundurularak yargılama giderinden ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: HMK'nin 326/2. maddesi ve HUMK'nun 438/7. maddesi.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.06.2013 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesatın tespiti talep edilmesi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda davanın kısmen kabulüne dair verilen 23.02.2021 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, muhdesatın tespiti isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, dava konusu 2194 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki binanın müvekkilleri tarafından yapıldığını, davalı paydaş ... ile davalılar murisi ...'un binanın yapımına herhangi bir katkısının olmadığını belirterek, dava konusu taşınmazda bulunan binanın tamamının müvekkilleri tarafından yapıldığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, taşınmazın 1/2 payının 12.10.1984 tarihinde müvekkilleri ... ve eşi ... tarafından satın alındığını, satın alma sırasında arsa üzerinde 2 katlı yapı bulunduğunu, 3. katı müvekkilinin yaptırdığını, son katın ise parasının büyük bir kısmı verilmek suretiyle ... ’a yaptırıldığını, taraflar arasında yapılan şifahi anlaşma ile giriş katın ve üstünün davacılara ait olacağı, birinci katın üstü ile çatı katının da müvekkillerine ait olacağının kararlaştırıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 23.01.2020 tarih, 2016/11616 Esas, 2020/554 Karar sayılı ilamı ile "dava konusu muhdesatın normal 2. kat ile çatı katının davacılar tarafından meydana getirildiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere tüm muhdesatın davacılara ait olduğunun tespitine karar verilmesi doğru değildir." gerekçesi ile hüküm bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2) Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere, muhdesatın tespiti davalarında, davanın konusu (müddeabih) muhdesat iddiasını kabul etmeyen davalıların paylarına isabet eden (zemin bedeli hariç) muhdesat değeridir. Buna göre yargılama sonucunda hüküm altına alınan nispi karar ve ilam harcından, aynı şekilde 6100 sayılı HMK'nin 326/2. madddesi uyarınca yargılama giderinden ve davacı yararına takdir edilen vekalet ücretinden davalıların tapudaki hisseleri gözönünde bulundurulmak suretiyle sorumlu tutulmaları gerekir.
Yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, dava konusu binanın normal 2. katı ile çatı katının davacılar tarafından meydana getirildiğinin tespitine karar verildiğine göre, kabul edilen kısma ait değer olan 141.750,00TL üzerinden vekalet ücretinin tarafların tapu kaydındaki paylarına göre hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hesaplanması doğru görülmemiştir. Bu husus kararın bozulmasını gerektirmiş ise de yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bent uyarınca hüküm sonucunun 6. bendinde yer alan "miras hissesine" ibaresinin hüküm sonucundan çıkarılmasına, aynı bentte yer alan "5.316,00TL" rakamının çıkarılarak yerine “8.708,00TL" yazılmak suretiyle hükmün HUMK'nun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.