Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/2787 Esas 2022/1769 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıların geçit hakkı tesisi istemine ilişkin dava hakkında, mahkemece verilen kararın tavzih edilmesi üzerine yapılan ikinci ek kararın bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle onanmasına karar verilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305. maddesi incelenerek, taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların tavzih yoluyla sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği belirtilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 305. maddesi; hükmün tavzihi ancak hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflarca hükmün açıklanması, tereddüt ya da aykırılığın giderilmesi için istenebileceğini belirtmektedir. Taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yoluyla sınırlandırılamayacak, genişletilemeyecek ve değiştirilemeyecektir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 05/03/2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 14/07/2016 günlü karara karşı davacı tarafından tavzih talebinde bulunulması üzerine, tavzih talebinin kabulüne dair verilen 20/10/2020 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 14.07.2016 tarihli hükme karşı, geçit bedelinin hükümde 2.648 TL olarak yazılması gerekirken 356 TL şeklinde yazıldığı gerekçesiyle davalılar vekili tarafından tavzih talebinde bulunulmuş ve mahkemece 23.06.2017 tarihli ek karar ile tavzih talebi kabul edilerek geçit bedelinin 2.648 TL olarak hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Davacı tarafından da 18.09.2020 tarihli dilekçe ile lehine geçit kurulacak taşınmaz 56 sayılı parsel olduğu halde hükümde sehven 50 sayılı parsel olarak yazıldığını belirterek hükmün bu yönüyle tavzihini talep etmiş ve mahkemece 20.10.2020 tarihli ek kararla tavzih talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece verilen 20.10.2020 tarihli ek kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 305.maddesi incelendiğinde; hükmün tavzihi ancak hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflarca hükmün açıklanması, tereddüt ya da aykırılığın giderilmesi için istenebilir. Madde metninden açıkça anlaşılacağı üzere, taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamayacak, genişletilemeyecek ve değiştirilemeyecektir.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında; mahkemece tavzih talebinin kabulüne dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 20.10.2020 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre tavzih talebinde bulunan bir kısım davalılar vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Balıkesir 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 20.10.2020 tarih 2014/98 Esas ve 2016/427 Karar sayılı ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 08.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.



...