Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24505 Esas 2022/4573 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.02.2021 gün ve 2020/201 Esas, 2021/67 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurun velayet hakkına sahip annesi ve babası olan müştekiler ... ve ...’nin, davaya katılmalarına rağmen yokluklarında verilip, usulüne uygun şekilde tebliğ edilen ilk derece mahkemesi kararını temyiz etmemesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin söz konusu hükmü katılan aleyhine değiştirmeyen Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, tanık ifadeleri, savunma, doktor raporları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın parmağını mağdurun makatına soktuğuna dair eylemin şüphede kalıp mevcut haliyle mağdurun yanağı ile dudağından öperek,kıyafet içerisinden kalçasına dokunma şeklinde sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.1 maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu nazara alınarak mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, 5271 sayılı CMK’nın 230. maddesindeki şartları taşımayan ve içeriği itibarıyla yetersiz gerekçeyle söz konusu maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında,anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden,
Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 15.04.2021 gün ve 2021/362 Esas, 2021/312 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.