Esas No: 2021/27915
Karar No: 2022/4560
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27915 Esas 2022/4560 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/27915 E. , 2022/4560 K.Özet:
Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine dair karara yönelik yapılan istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedildi. Dosyayı inceleyen Ceza Dairesi de temyiz sebeplerinin yerinde görülmemesi nedeniyle sanık müdafisinin temyiz isteminin esastan reddedilmesine ve İlk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verdi. Kanun maddelerine göre, dosya incelenerek temyiz sebepleri göz önünde bulunduruldu ve istinaf başvurusu esastan reddedildi. CMK'nın 288, 294 ve 289. maddeleri ile ilgili kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alındı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.04.2021 gün ve 2020/305 Esas, 2021/190 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.