Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2696 Esas 2022/4632 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve başvurunun süresinde olduğu kabul edilmiştir. Mahkeme sanığın yokluğunda verilen hükmün tebliğinin usulsüz olduğunu belirtmiştir. Yapılan yargılama sonucunda sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın 37. maddesi gereğince cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, usulüne uygun ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hüküm bozulmuştur. Hükmün bozulması, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince gerçekleştirilmiştir.
Kanun maddeleri açıklaması:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 39. maddesi - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2,109/3-b maddeleri - Kişinin hürriyetinden yoksun kılınması sonucu işlenen suçları düzenler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 37. maddesi - Ceza yöntemleri hakkında düzenlemeler içerir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi - Savunma hakkı ile ilgili düzenlemeler içerir.
- 5320 sayılı Kanun - Türkiye Cumhuriyeti Büyük Millet Meclisi Üyelerinin Seçimi Hakkında Kanun'dur.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi - Temyiz yoluyla hükümlerin bozulması hakkında düzenlemeler içerir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
(Kapatılan Kadıköy 5. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi. Sanığın yokluğunda verilen hükmün tebliğinin usulsüz olması nedeniyle, temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulüne karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İddianame ile sanığın 5237 sayılı TCK'nın 39. maddesi delaletiyle 109/2,109/3-b maddeleri gereğince cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, aynı Kanunun 37. maddesinin uygulanmasına yönelik olarak usulüne uygun ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden, söz konusu maddenin tatbiki suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.