Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16073 Esas 2022/4742 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyete hükmetmiştir. Ancak, suça sürüklenen çocuk tarafından mağdurenin tehdit ve hileyle alıkonulup zorla cinsel istismara maruz bırakıldığına dair kesin ve inandırıcı delil olmadığı gerekçesiyle temel ceza artırılmış fakat kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun vasfı yanlış tayin edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi (çocuğun cinsel istismarı suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri (kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (mahkeme kararlarının temyiz edilebilirliği)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (kararların bozulması)

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın intikal şekli, mağdurenin kolluk tarafından düzenlenen 26.12.2011 tarihli tutanakla çelişen ve başka delille desteklenmeyen soyut beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, suça sürüklenen çocuğun olay tarihinden önce tanışıp arkadaş olduğu, on beş yaşından küçük mağdure ile buluşarak bağ evine gittiği ve mağdurenin vajinasına cinsel organını sürttüğü suça sürüklenen çocuğun ikrarıyla sabit olduğundan mağdureyi tehdit ve hileyle alıkoyup, zorla cinsel istismarda bulunduğu hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden çocuğun cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemine uyan aynı Kanunun 109/1, 3-f, 5. maddeleri gereğince mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek TCK'nın 109/2, 3-f, 5. maddeleri ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi