Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/1169 Esas 2022/2004 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 08.09.2020 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28.10.2021 günlü temyiz edilmeden kesinleşen hükmün, Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğünün 25.02.2022 tarihli yazısı ile kanun yararına bozulması istenilmiş olmakla dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin ...,... Mahallesinde bulunan 108 ada 177 parsel maliki olduğunu ve genel yola bağlantısı bulunmadığını belirterek, mahkemenin belirleyeceği en kısa ve en uygun yerden bedel karşılığında, daimi geçit irtifakının tesisine ve tapu siciline tescil edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile; ...,... parsel sayılı taşınmaz lehine, ...,... parsel sayılı taşınmazdan Fen Bilirkişisi ... tarafından hazırlanan 27.10.2021 havale tarihli rapor ve ekinde yer alan krokide sarı renk ile boyalı 2 numaralı seçenek olarak gösterilen yerden 3,00 metre genişliğinde 125,34 m2 yerde geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Karar, miktar itibariyle kesin olduğundan kanun yararına bozulması için Adalet Bakanlığı tarafından temyiz edilmiştir.
Bilirkişi raporu, kural olarak hâkimi bağlamaz. Hâkim, raporu serbestçe takdir eder. Hâkim, raporu yeterli görmezse, bilirkişiden ek rapor isteyebileceği gibi gerçeğin ortaya çıkması için önceki bilirkişi veya yeniden seçeceği bilirkişi vasıtasıyla yeniden inceleme de yaptırabilir. Bilirkişi raporları arasındaki çelişki varsa hâkim çelişkiyi gidermeden karar veremez.
Somut olayda; dava geçit hakkı istemine ilişkin olup, uygun güzergahın tespiti ve geçit alternatiflerinin belirlenmesi için taşınmazın bulunduğu yerde keşif yapılmış ve bilirkişilerden rapor alınmıştır. Bilirkişi raporunda; üç alternatif geçiş güzergahı belirlenmiş olup, 1 no'lu alternatifin en uygun güzergah olduğu kanaati bildirilmiştir.
Hakim, sunulan bilirkişi raporunda belirtilen kanaatle bağlı değildir. Hakim, raporu serbestçe takdir eder ve uygun olabilecek güzergahı, yalnızca ekonomik açıdan değil fedakarlığın denkleştirilmesi prensibini de esas alarak belirler. Tabiidir ki bu belirlemenin gerekçesini de kararında açıklar.
Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına temyiz isteminde bulunulurken; mahkeme kararının gerekçesinde, sunulan delillerin ne şekilde değerlendirilip hükme esas alındığı ve alınan bilirkişi raporunda en uygun olarak belirtilen seçeneğe hangi nedenle itibar edilmediği konularında açıklama yapılmadan karar verilmiş olduğu belirtilmiş ise de; mahkeme gerekçesinde en uygun seçeneğin 2. alternatif olduğu açıkça değerlendirilmiştir. Hakimin delilleri takdir yetkisi olup, kanun gereği bilirkişi raporuyla bağlı olmadığı da açık olduğundan, bilirkişinin kanaati olarak bildirdiği güzergaha neden itibar etmediğini ayrıca açıklaması yükümlülüğü bulunmamaktadır. Zira, en uygun güzergah denilmekle ancak bir yer tespit edilebileceğinden ve hakimin takdiri ve değerlendirmesiyle de bu yer, gerekçede açıkça belirtilmiş olduğundan, mahkeme kararında usule veya hukuka aykırı bir yön bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, Adalet Bakanlığı'nın Kanun yararına bozma isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Adalet Bakanlığının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 363/1 maddesine dayalı kanun yararına temyiz isteminin açıklanan sebeple REDDİNE, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Adalet Bakanlığına İADESİNE, 14.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.