Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14076 Esas 2022/4882 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuk istismarı suçuyla ilgili olarak yapılan yargılamada sanığın suçlu olduğuna hükmetti. Mahkemenin verdiği karar daha sonra temyiz edildi ve Yargıtay 14. Ceza Dairesi kararı bozdu. Ancak sanık ve avukatının hükme karşı temyiz etmesi sonrasında, kanuni süresi geçtikten sonra yapılan temyiz başvurusu reddedildi. Eski hale getirme talebi de kabul edilmedi. Kararda, çocukların cinsel istismarı suçu ile ilgili olarak 1412 sayılı CMUK'nın 310/1 ve 317. maddeleri yer aldı. 310/1 madde, hükmü temyiz etmekle ilgili süreyi belirtirken, 317. madde ise kanuni süreyi geçtikten sonra yapılan temyiz başvurularının reddedilmesini öngörüyor.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler eski hale getirme istemli temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Mahkemece gerçekleştirilen yargılama sırasında sanığın ve baroca tayin edilip sanığın sorgusunda hazır bulunan müdafisinin kurulan hükmü temyiz etmesinin ardından Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 16.10.2018 gün, 2018/5952 Esas ve 2018/6012 Karar sayılı ilamı ile kararın bozulması üzerine devam edilen yargılamada hazır bulunan müdafisinin yüzüne karşı 05.03.2019 günü verilen hükmü sanık ile sonradan yetkili kılınan müdafisi Av. ...'in 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesine göre tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sundukları 26.08.2019 ve 02.01.2020 tarihli dilekçelerle temyiz ettikleri ve dosya kapsamına göre eski hale getirme talebi yerinde görülmediğinden, vaki eski hale getirme talebi ile kanuni süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.