Esas No: 2021/24532
Karar No: 2022/4883
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24532 Esas 2022/4883 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/24532 E. , 2022/4883 K.Özet:
Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığın mahkumiyetine karar verdi. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma hakkı bulunmadığı belirtilerek, veki tarafından temyize başvuru yapılamayacağına karar verildi. Tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın suçları işlediği ve cezaların kanuni sınırlar içinde tayin edildiği sonucuna varıldı. Bu nedenlerle, sanık müdafisinin temyiz talebi reddedildi ve hükümler onandı.
Kanun maddeleri: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2 maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 237/2 maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.