Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2412 Esas 2022/4946 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme hükmünde yasa hükümlerinin eksik değerlendirildiği için karar bozulmuştur. Mağdurenin on beş yaşını bitirdiği yönünde beyanı ve dosya içeriği dikkate alınarak, sanığın hata hükümlerinin uygulanması gerektiği tartışılmadan mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu sebeple, karar kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (hata hükümleri)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi (katılma hakkı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi (gerekçe yetersizliği)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi (kanun yoluna başvurma süresi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi;
Kovuşturma evresinde ifadesinin alındığı 18.06.2013 tarihli duruşmada on beş yaşından küçük olan mağdurenin şikayet ile katılmaya ilişkin beyanının hukuken geçersiz olup, velayeten dinlenen kanuni temsilcilerinin şikayetlerine istinaden verilen katılma kararına göre vekilin temyiz hakkının bulunduğu ve hükmün vekil tarafından temyiz edilerek katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşıldığından 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca mağdure ...’nın katılan ve vekilin ise katılan mağdure vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on beş yaşını bitirdiği yönünde beyanda bulunduğuna dair savunması, mağdure ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.