Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/29022 Esas 2022/4940 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonrasında beraat kararı verdi. Ancak mağdure vekili karara itiraz ederek temyiz talebinde bulundu. Dosya Yargıtay'a geldi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazda bulundu. Daire, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edildiği ve ilk derece mahkemesinin beraat kararının onaylandığına karar verildiği bir karar aldı. Karşı oyda yer alan hakim ise mağdure vekilinin temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği belirtildi. Sanığın fiilinin cinsel amaçla gerçekleştirildiğine dair yeterli delil olduğu karara geçti. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesiyle 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca vaki temyiz isteminin reddine dair Dairemizin 24.11.2021 tarih, 2021/1748 Esas ve 2021/9301 sayılı itirazının kabulüne dair karar verildiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonunda, atılı suçtan beraatine dair Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.06.2014 gün ve 2013/343 Esas, 2014/254 Karar sayılı hükmün katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 24.11.2021 gün ve 2021/1748 Esas, 2021/9301 sayılı temyiz isteminin reddi yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2021 günlü, 2014/322742 sayılı itiraznamesiyle itiraz edilmesi nedeniyle dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 24.11.2021 gün ve 2021/1748 Esas, 2021/9301 sayılı temyiz isteminin reddine dair hükmünün KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.05.2022 tarihinde üye ...'in karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip anne ve babasının davaya katılmalarına rağmen yokluklarında verilip usulüne uygun şekilde tebliğ edilen gerekçeli kararı temyiz etmemeleri karşısında yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca reddine dair Dairemizin 24.11.2021 tarih, 2021/1748 Esas ve 2021/9301 sayılı kararına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2021 gün
2014/322742 sayılı itirazının kabulüne dair dairemizin usule ilişkin kararıyla ilgili bir uyuşmazlık bulunmadığı, sayın çoğunluk ile ihtilafımız sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel istismarı suçundan beraatine ilişkin ilk derece mahkemesi kararının onanmasına ilişkindir.
İlk derece mahkemesi kabulünde de yer aldığı şekliyle eylemin sübutu hususunda bir tereddüt bulunmamakta ihtilaf cinsel amaçla gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği hususundan kaynaklanmaktadır. Suç tarihinde 12 yaş içerisinde olup akli, bedeni ve ruhsal bakımdan algılama ve ayırt etme cihediyle belirli bir olgunluğa eriştiğinde tereddüt bulunmayan mağdurenin olay yerinde bulunan tanık arkadaşının da teyit ettiği üzere sözlü ve fiziki itirazına rağmen sanığın "koltuk altlarından tutmak suretiyle göğüslerini ellemek ve dizinin üzerine oturtmak" şeklindeki fiilini ika ettiği, bu durumdan rahatsızlık duyan mağdurenin gecikmeksizin intikali gerçekleştirdiği, sanığın soruşturma aşamasında olay yerinde olduğunu belirttiği tanık isminden farklı bir kişiyi tanık olarak dinlettiği de gözönünde tutulduğunda eylemin cinsel amaçla gerçekleştirildiğinin kabulü dolayısıyla sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine beraatine dair ilk derece mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun onama yönündeki kararına iştirak etmiyorum.