Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/4101 Esas 2022/4943 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm doğrultusunda, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından suçlu bulunan sanığın temyiz istemi reddedildi. Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hüküm ise incelendiğinde, suçun zamanaşımına tabi bulunduğu ve yeniden yargılama gerektirmediği için düşürüldü. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 109/2, 109/3-f, 109/5, 43/1, 31/2 maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 317 ve 321. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. madde.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdur ...’in velayet hakkına sahip anne ve babası olan müştekiler ... ile ...’ün, davaya katılmalarına rağmen yokluklarında verilen gerekçeli kararın usulsüz tebliğ edilmesi ve hükmün yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekil tarafından temyiz edilip, inceleme tarihi itibarıyla mağdurun reşit olduğunun dosya kapsamından anlaşılması karşısında, mağdura ihtar şerhli gerekçeli karar tebliği yapılması için, Dairemizce verilen 29.09.2021 gün ve 2016/1390 Esas, 2021/8053 sayılı tevdi kararına istinaden dosyanın gönderildiği mahkemece adı geçen mağdura usulüne uygun şekilde yapılan tebligata rağmen hükümleri temyiz etmediğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 109/2, 109/3-f, 109/5, 43/1, 31/2 maddeleri gereğince belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapıldığında 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği çocuğun cinsel istismarı suçunun zamanaşımı yönünden lehe sayılan 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 103/1-4. maddelerinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-d, 66/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 09.05.2014 günlü
mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.