MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme/kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün 738 051 8410 vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanığın, “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ ile “defter ve belge gizleme“ suçlarını işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, arkadaşı ... aracılığı ile tanıştığı ... ve ...isimli kişilerin kendisini işe alacağını söylemesi üzerine kimlik bilgilerini ve bir takım belgeleri bu kişilere verdiğini, ayrıca noterde işe başlama kağıdı olduğunu söylenen bazı belgelere imza attığını, bahse konu mükellefiyet kaydından ve suça konu faturalardan haberdar olmadığını, daha sonra durumdan şüphelenerek Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü’ne müracaat ettiğini ve Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikayette bulunduğunu beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi ile temyiz dilekçesi ekinde sunduğu belgelere göre, şirketin kuruluş tarihinden önce Beşiktaş .... Noterliği’nin 18/11/2009 tarihli ve 30217 yevmiye sayılı vekaletnamesi ile ... ve ... isimli kişilere vekalet verdiği, aynı Noterliğin 24/02/2010 tarihli ve 05586 yevmiye sayılı azilnamesi ile bu kişileri azlettikten sonra 25/02/2010 tarihinde mükellefiyet kaydını terkin ettirdiğinin vergi tekniği raporundan anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
1-Sanığın savunmasında geçen hususlarla ilgili olarak Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü ve Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı‘na müracaat edip etmediğinin araştırılması, varsa buna ilişkin belgelerin dosyaya getirtilmesi,
2-Sanığın savunmasında isimleri geçen..., ..., ... isimli kişi ile vekaletnamede isimleri bulunan ... ve ...’nın sanıktan da sorulmak suretiyle açık kimlik ve adres bilgilerinin tespit edilmesi ile duruşmaya celp edilmeleri, CMK‘nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları bulunduğu da hatırlatılarak tanık sıfatıyla bilgilerine başvurulması,
3-Sanık tarafından düzenlendiği iddia olunan kanaat oluşturacak sayıdaki fatura asıllarının, vergi dairesinde de sorulmak suretiyle temin edilerek dosyaya getirtilmesi, faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığın veya..., ..., ... isimli kişi, ... ve ...’nın eli ürünü olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,
4-Sanığın suç tarihindeki muhasebecisinin/mali müşavirinin, Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü’nden sorulmak suretiyle açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilerek duruşmaya celp edilip, CMK‘nin 46/1-c. maddesi uyarınca çekinme hakkı da hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, iş yeri ile ilgili olarak kiminle muhatap olduğu hususunda ayrıntılı beyanının alınması,
5-Faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığın ya da diğer kişilerin eli ürünü olmadığının belirlenmesi halinde; faturaları kullanan şirket yetkilisi/yetkililerinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespitiyle duruşmaya celp edilmeleri, CMK‘nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak sanığın savunması doğrultusunda tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, faturaları kullanan tanıklardan faturaları kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları hususlarının ayrıntılı olarak sorulmasından sonra, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
6-Kabule göre de;
a)Defter ve belge gizleme suçu yönünden “31/08/2012“, sahte fatura düzenleme suçu yönünden “2010/Ocak“ olan suç tarihlerinin, gerekçeli karar başlığında “30/08/2012, 2010“ şeklinde yanlış yazılması,
b)Sahte fatura düzenleme suçu yönünden; aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura düzenlediği belirlenen sanık hakkında, TCK‘nin 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması yasaya aykırı,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.