Esas No: 2021/2520
Karar No: 2021/2747
Karar Tarihi: 15.06.2021
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2021/2520 Esas 2021/2747 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :...Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
- K A R A R -
6100 sayılı HMK’nın 353/1-a-3 maddesi hükmü uyarınca “Mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması” durumunda Bölge Adliye Mahkemesi, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verir.
HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362/1-c bendinde yer alan düzenlemeye göre de, Bölge Adliye Mahkemesince “Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararlar” hakkında temyiz kanun yoluna başvurulamaz.
Anılan yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, Bölge Adliye Mahkemesine kendi yargı çevresinde bulunan mahkemeler arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıklarını kesin olarak giderme yetkisi tanındığı, bu uyuşmazlıkların en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesinin görev ve yetkiye ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla şikayetçi vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle şikayetçi vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 15.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.