Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19821 Esas 2022/5067 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, altı yaşındaki bir çocuğa iki gün içinde ard arda cinsel istismarda bulunduğu iddiasıyla Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi, mağdurun ifadeleri ve diğer delillerin yetersiz olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunu kabul etti ve temel cezanın artırılması karşısında hükümün düzeltilerek esastan reddine karar verdi. Temyiz itirazları da yerinde görülerek, kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak, sanığın mahkumiyetine esas teşkil eden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/4 maddesi (çocuğun cinsel istismarı) ve temel cezanın artırılması için kullanılan aynı madde yer almaktadır. Ayrıca, kararın bozulmasına karar verildiği 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkrası da belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20/10/2020 gün ve 2020/252 Esas, 2020/372 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, savunma, tanık beyanı ile tüm dosya içeriği nazara alındığında ilk derece mahkemesince sanığın aynı evde birlikte kaldığı altı yaşındaki mağdureye yönelik ard arda iki gün içerisinde gerçekleştirdiği istismar eylemlerini tehditle yaptığına dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp mevcut haliyle istismar eyleminden sonra sarf edilen sözlerin ise ayrıca tehdit suçunu oluşturacağı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/4 maddesi ile artırılması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 08/12/2020 gün ve 2020/1157 Esas, 2020/1542 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.