Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6817 Esas 2022/5308 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin vermiş olduğu karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından cinsel taciz ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü verilmişti. Ancak daha sonra kanun değişiklikleri nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 105/1. maddesi cinsel taciz suçunu, 125. Maddesi ise hakaret suçunu düzenlemektedir. Yapılan değişiklikler ve Anayasa Mahkemesi kararı sonrasında sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecektir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK’nın 105/1. maddesinde düzenlenen cinsel taciz ile TCK 125. Maddesinde düzenlenen hakaret suçlarını oluşturup, öngörülen cezaların üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümlerinin kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas - 2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.