Esas No: 2021/4763
Karar No: 2022/2547
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4763 Esas 2022/2547 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2021/4763 E. , 2022/2547 K.Özet:
Davalı idarenin davacıya gönderdiği ihtar sonucu, muarazanın giderilmesi ve tahliyenin durdurulması talep edilmiştir. Yerel mahkeme, davayı reddetmiş, ancak davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu reddetmiş ve davacı vekilinin temyiz talebi üzerine de temyiz dilekçesinin reddine karar vermiştir. Ancak dava değeri 1.904.750 TL olduğundan, temyiz kesinlik sınırı olan 72.070 TL'nin üzerindedir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi'nin ek kararı kaldırılmıştır. Yargıtay, yapılan yargılamaya, toplanan delillere, dosya içeriğine ve Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere uygun olarak davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi
- HMK'nin 366. maddesi
- HMK'nin 346. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Mersin 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 25/11/2016 tarihinde verilen dilekçeyle muarazanın giderilmesi (elatmanın önlenmesi) talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 07/11/2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 28/07/2020 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup, bu ek kararın Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 05/04/2022 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Av. ... ile karşı taraftan davalı vekili Hukuk Müşaviri ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi. Açık duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, dava konusu taşınmaz üzerindeki imalatların kaldırılmasına ilişkin davalı idare tarafından davacıya gönderilen ihtar nedeniyle muarazanın giderilmesini ve tahliyenin durdurulmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu taşınmazın Hazineye ait olup, davalı kuruma tahsis edildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 03.04.2020 tarihinde davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, 6100 sayılı HMK’nin 362/1-a maddesi gereğince, kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 28.07.2020 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, HMK'nin 366. maddesinin yollaması ile, 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
1-Somut olayda, dava değeri 10.000 TL gösterilerek dava açılmış, ziraat ve inşaat bilirkişi raporuna göre dava konusu taşınmazın zemin değeri 1.904.750 TL olarak belirlenmiş ve davacı eksik harcı tamamlamış olup, dava değeri 1.904.750 TL’dir.
Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 03.04.2020 tarihinde temyiz kesinlik sınırı 72.070 TL olup, dava değeri temyiz kesinlik sınırı üstünde olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince ek karar ile davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesi doğru bulunmadığından Bölge Adliye Mahkemesinin 28.07.2020 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek temyiz incelemesine geçilmiştir.
2-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, dosya içeriğine, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 28.07.2020 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bölge adliye mahkemesinin 03.04.2020 tarihli kararının ONANMASINA, 3.815,00 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, 05/04/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.