Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/801 Esas 2022/5283 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçtan mahkumiyetlerine dair Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.02.2019 gün ve 2018/74 Esas, 2019/122 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıkların aşamalarda mağdurenin on yedi yaşında olduğunu bildikleri yönündeki savunmaları, mağdure beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir gözlem ve değerlendirme yapılmaksızın yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre de;
Mağdurenin hamile olduğunun anlaşılması üzerine durumun adli makamlara bildirilmesi şeklinde gerçekleşen olayın intikal tarzı ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili ve soyut beyanları, Adli Tıp Kurumu Biyoloji İhtisas Dairesinin 27.08.2015 tarihli raporunda sanıkların mağdurenin doğurduğu çocuğun biyolojik babası olmadıklarının belirtilmesi, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesince sanık ...’nin mağdureye yönelik 2014 yılı Haziran ayındaki eylemi ile ... ve ...’in beraber gerçekleştirdikleri 2014 yılı Ekim ayındaki istismar eylemlerini cebir ve tehditle gerçekleştirdiklerine ve mağdurun direnci kırılarak fiil üzerinde ortak hakimiyet kurulduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden sanıklar haklarında koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 103/3-a, 103/4. maddeleri ile ayrıca sanık ...’in ...'nin fiiline iştirak ettiği gerekçesiyle mükerrer cezalandırma oluşturacak şekilde tayin edilen cezasının aynı Kanunun 43/1. maddesiyle artırılması suretiyle fazla ceza tayini karşısında, söz konusu kararlara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 11.06.2019 gün ve 2019/1572 Esas, 2019/1439 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece
mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.