Esas No: 2021/23464
Karar No: 2022/5287
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23464 Esas 2022/5287 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/23464 E. , 2022/5287 K.Özet:
Bir sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm giydiği Amasya 1. Ağır Ceza Mahkemesi kararı Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirildi ve bu kararın temyiz başvurusu reddedildi. Ancak, İstanbul Adli Tıp Kurumu'nun düzenlediği rapora göre, mağdurenin ruh sağlığı sanığın eylemi nedeniyle bozulduğu şüphesi bulunması nedeniyle mahkeme, sanık hakkında kanun maddesi uygulanamayacağından yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna vardı. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/6. maddesi açıklanarak bu maddeden neden bahsedildiği belirtildi. Dosya, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderildi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddesi ve fıkrasına göre bozuldu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Amasya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.09.2019 gün ve 2011/24 Esas, 2019/438 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 30.04.2010 tarihli raporda, inceleme dışı ...’ın Temmuz 2008 tarihindeki mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismar eylemleri nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunun belirtilmesi, mağdurenin beyanlarında başkaca istismar eylemlerinden bahsetmiş olup bunların mağdure üzerindeki etkisinin tespitinin mümkün olmaması hususları gözetilerek sanığın eylemi nedeni ile mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunun şüphede kaldığı anlaşıldığından, mevcut haliyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesinin uygulanamayacağı nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 17.03.2021 gün ve 2019/3352 Esas, 2021/648 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.