Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26358 Esas 2022/5545 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlamalarıyla bir kişinin yargılandığı davada, sanığın beraat kararı verdi. Dosya Yargıtay'a gönderildiğinde ise, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılma talebi reddedildi, çünkü kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebi bulunulamaz. Bu karar, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereği yapılan yargılamalarda Bakanlığa re'sen ihbarda bulunmanın zorunlu olmadığına dair toplanan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararını da hatırlatıyor.
Kanun maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi: Kadına karşı işlenen suçlarda Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, mağdurun korunması ve desteklenmesi, faile yönelik işlem yapılması ve ifade vermesi konusunda yardımcı olmak üzere dava sürecinde davaya katılabilir.
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi: Temyiz incelemesi, kanun yoluna başvurulmasıyla ilgili uygulanacak yöntemleri düzenler.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Ceza mahkemesi kararlarına karşı temyiz yolu açık olup, dosya incelenmek üzere Yargıtay'a gönderilir.
- 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi: Yargıtay'ın temyiz incelemesi sırasında hükümlerin onanması, kısmen bozulması veya esastan karara bağlanması yönündeki kararlarını belirler.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.