Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26414 Esas 2022/5546 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/26414
Karar No: 2022/5546
Karar Tarihi: 06.06.2022

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26414 Esas 2022/5546 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçlamasıyla açılan davada, İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından sanığın beraatine karar verilmiş, açılan istinaf başvurusu da esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce resen ihbarda bulunulması zorunlu olmayıp, bu durumda Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığı açıklanmıştır. CMK'nın 237/2. maddesi gereği kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağından, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve CMK'nın 237/2. maddesidir.
9. Ceza Dairesi         2021/26414 E.  ,  2022/5546 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
    HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.10.2017 gün ve 2016/179 Esas, 2017/338 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara