Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/3908 Esas 2022/2643 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, elatmanın önlenmesi talebini davalı aleyhine sunmuş, ancak ilk derece mahkemesinde karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir. Bunun üzerine davacı vekili ve davalı tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucunda, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, davacı vekilinin istinaf başvurusunu kabul ederek ilk derece mahkemesi kararını kaldırmış ve davalının istinaf başvurusunu ise esasen reddetmiştir. Karar, temyiz edilmiştir ve temyiz itirazları yerinde olmadığı için Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri: İcra ve İflas Kanunu, Madde 82; Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Madde 346.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 16.04.2018 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 19.09.2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davalının istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, karar verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 07/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.