Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2555 Esas 2022/5543 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçlarından Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve suçlu bulunarak cezalandırılmıştı. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi, sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan beraatine karar vermiştir. Bu karar, kesinleştiği için temyiz edilemez. Ayrıca, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan davet bildirimi zorunlu değildir ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamaz. Bu nedenle, Bakanlık vekilinin hükmü temyize hakkı yoktur ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-d maddesi ve 237/2. maddesi, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 12.12.2017 gün ve 2015/978 Esas, 2017/447 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak müsnet suçlardan beraatine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama sonucunda sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyetine dair verilen karara yönelik istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın bu suçtan beraatine dair kurulan hüküm 5271 sayılı CMK'nın 286/2-d. maddesi uyarınca kesin olup temyiz edilemediğinden, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.