Esas No: 2021/4404
Karar No: 2022/2690
Karar Tarihi: 11.04.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4404 Esas 2022/2690 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2021/4404 E. , 2022/2690 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 20.09.2012 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil talebi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24.11.2020 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece, 3.650,00 TL ecrimisilin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; davacı, dava dilekçesinde aylık 2.000,00 TL'den hesap yapılmak üzere toplam 16.000,00 TL ecrimisil ödenmesini talep etmiş, 09.06.2020 tarihli bilirkişi raporunda davacının hissesine karşılık 3.650,00 TL ecrimisile hak kazandığı hesaplanmış, mahkemece de hesaplanan bu miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemesince bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilmektedir.
Bu açıklamalar ışığında; davalı aleyhine kabul edilen ve temyize getirilen miktar 3.650,00 TL olup; temyiz edilen miktar, karar tarihi itibariyle 2020 yılı temyiz kesinlik sınırı olan 3.920,00 TL'yi geçmediğinden; davalı tarafın, kararı temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen ecrimisil miktarı 2020 yılı itibariyle kesinlik sınırı içinde kaldığından 6100 Sayılı HMK'nın 3. maddesi yollaması ile HUMK'nun 427/2 ve 432/4. maddeleri uyarınca, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın temyiz edene iadesine, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
