MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Özel belgede sahtecilik suçundan; TCK’nın 207/1, 62 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık suçundan; TCK’nın 158/1-j-son, 62, 52/2, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Resmi belgede sahtecilik suçundan; TCK’nın 204/1, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanığın özel belgede sahtecilik, resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın kendi adına Küçükyalı İlçesi, İnönü Mahallesi Muhtarlığından düzenlenmiş olarak görünen 31/10/2005 tarihli sahte ikametgah belgesi ile İzci Bilişim Teknolojileri şirketinde pazarlama müdürü olarak, 1.950TL maaşla çalıştığına dair özel bir belgeyi de sahte olarak düzenlediği, bu iki sahte belgeyi ibraz ederek ... Levent Şubesinden 1906249 hesap numarası, ile 24 ay vadeli 4.500TL ihtiyaç kredisi çektiği ve bu şekilde sanığın üzerine atılı özel belgede sahtecilik, resmi belgede sahtecilik ile banka veya kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken krediyi sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda;
1- Resmi belgede sahtecilik ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” ile “özel belgede sahtecilik” suçlarının, 5237 sayılı TCK’nın 204/1 ve 207/1 maddelerinde öngörülen cezalarının miktarı ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4 maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık olaganüstü dava zamanaşımının suç tarihi olan 14/11/2005 günü ile inceleme tarihi arasında gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2- Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın savunmasında, Cem ve Olgun isimli açık kimlik ve adreslerini bilmediği iki kişiye nüfus cüzdan fotokopisini verdiğini, kendisi için 5.000TL para çekmeyi vadettiklerini, kendisinin de bu şahıslara nüfus cüzdanı fotokopisini verdiğini ancak başka bir belge vermediğini, kendisi adına hazırlanan maaş belgesi ile ikametgah belgesinin düzenlenmesinden haberi olmadığını beyan ettiği ancak hayatın olağan akışına göre sanığın açık kimlik ve adreslerini bilmediği kişilere, nüfus cüzdanını vermek suretiyle kredi talep etmesinin ve daha sonra bankaya giderek kredi belgelerini kendisinin imzalamasının inandırıcı görülmemesi karşısında, sanığın üzerine atılı banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçunun sabit olduğu kanaatine varan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin ve Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olup, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.