Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22594 Esas 2022/5508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın çocuğu cinsel istismar suçundan beraatına karar verildiği belirtildi. Ancak, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da yargılanan sanık hakkında verilen beraat kararının istinaf başvurusuyla esastan reddedildiği kaydedildi. Bunun nedeni, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 286/2-g. maddesi uyarınca üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarının istinafının esastan reddedileceği hükümlerine dayanılmasıdır. Ayrıca, davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirimin zorunlu olup olmadığı hususu, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararıyla açıklığa kavuşturulmuştur. Ayrıca, kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması nedeniyle, Bakanlık vekilinin hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı vurgulanmıştır. Kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g. maddesidir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.11.2016 gün ve 2016/143 Esas, 2016/394 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK’nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı
vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.