Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25128 Esas 2022/5460 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve cinsel taciz suçundan beraat kararı verilen davanın, Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf başvurusu ile, sanığın suçlu bulunarak mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesi sırasında, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan ihbarın zorunlu olup olmadığına yönelik bir içtihadı birleştirme kararı alındığı ve bu karar gereği Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığı kabul edildiği belirtilmiştir. Bu durumda, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi, Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceği ifade edilmiştir. Dosya, ilk derece mahkemesine gönderilmiş ve istinafın reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel taciz (Mağdure ...’a karşı)
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 13.12.2017 gün ve 2017/21 Esas, 2017/789 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak müsnet suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi Bölge Adliye Mahkemesince verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.