Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/8270 Esas 2022/5619 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli cinsel saldırı suçundan hüküm giymiş ancak hükümden sonra 13.12.2021 tarihinde ölmüştür. Bu durum karşısında mahkeme, TCK'nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri gereği karar verilmesi lüzumunu belirlemiş, istinaf başvurusu da bu sebeple bozulmuştur. TCK'nın 64/1 maddesi, \"Mahkum olunan hapis cezasının tamamının infazı fiilin biçimi ve şiddeti, sanığın kişiliği, geçmişi ve geleceği ile suç ve ceza arasındaki uyum gibi hallerin birlikte nazara alınarak, sanığın durumunda barındırdığı insanlık değerleri dolayısıyla, özellikle tahliyesine karar verilmesi halinde toplumda doğabilecek infial, verilen cezanın suçun işlenmesi sırasında mağdura verilen zararın şiddetine ve süresine oranı, suçun işlenmesindeki kusur derecesi ve mahkumiyetin hukukî sonuçları gibi unsurların birlikte değerlendirilmesi suretiyle mahkûmiyet hükmünün geri bırakılmasına karar verilebilir.\" hükmünü içerirken, CMK'nın 223/8 maddesi de \"Sanık ölürse, yapılmamış olan veya kesinleşmemiş bir cezaya hükmedilemez. Hüküm verilmişse veya verilmiş sayılırsa, kanunsuzluk şikayeti dışında hüküm kesinleşmiş sayılır, ancak sanık yararına olan hükümler uygulanmaz.\" şeklinde düzenlenmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Bilecik Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.10.2019 gün ve 2019/211 Esas, 2019/401 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın hükümden sonra 13.12.2021 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Bakanlık vekili ile katılan ... vekilinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 11.01.2021 gün ve 2020/143 Esas, 2021/19 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7.Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.