Esas No: 2021/25592
Karar No: 2022/5542
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25592 Esas 2022/5542 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/25592 E. , 2022/5542 K.Özet:
Sanığın cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum olduğu Gediz Asliye Ceza Mahkemesi kararına yapılan istinaf başvurusu sonucu, Bölge Adliye Mahkemesince kararın düzeltilerek sanığın beraatine hükmedilmesi kararı verildi. Ancak, Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığı ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı belirtildi. Bu nedenle, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, temyiz istemi reddedildi ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi ve 298. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Gediz Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 19.02.2018 gün ve 2016/435 Esas, 2018/226 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun karardaki mahkumiyete ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine sanığın bu suçlardan beraatine hükmedilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7.Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.