Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27925 Esas 2022/5424 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçlamasıyla ilgili olarak verdiği hükümde, ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Dosyanın tetkik edilmesi sonucunda Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yapılan bildirimin zorunlu olup olmadığının Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edildiği ve kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağı anlaşıldı. Bu nedenle Bakanlık vekili, davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı için vaki temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı


İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.