Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21603 Esas 2022/5390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıkların on beş yaşından büyük olduğu dönem itibarıyla mağdureye yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemleri reşit olmayanla cinsel ilişki ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemleri ise çocuğun kaçırılması ve alıkonulması kabul edilerek şikayet yokluğu nedeniyle bu suçlardan görülen kamu davalarının düşmesine ve sanıklar ... ile...’in on beş yaşından küçük olduğu döneme ilişkin çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraatlerine dair İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.12.2016 gün ve 2016/162 Esas, 2016/311 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinde gerçekleştirilen yargılama sonucunda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararları yönünden 5237 sayılı TCK’nın 109/1. maddesinde düzenlenen müsnet suçun ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yılın altında olması nedeniyle ilk derece mahkemesince bu suçtan verilen beraat kararlarına ve değişen vasfa göre reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan görülen kamu davalarının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine dair kararlara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları 5271 sayılı CMK’nın 286/2-g, 286/2-h. maddeleri uyarınca kesin olup temyiz edilemediğinden, söz konusu hükümlere ilişkin temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar ... ile ... haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan
toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.