Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4275 Esas 2022/5723 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarını işlediğine karar vererek mahkum etmiştir. Ancak, suçların işlendiği zaman öngörülen cezaların üst sınırının 2 yıl veya daha az hapis cezasını gerektirmesi nedeniyle, basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeler değiştirilmeden önce karar verildiği için Anayasa Mahkemesi'nin geçici 5. maddesiyle ilgili kararına göre değerlendirme yapılması gerekmektedir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 105/1 ve TCK 123, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi ve 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi (d) bendidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen eylemlerin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK’nın 105/1 ve TCK 123. maddelerinde düzenlenen cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarını oluşturup, öngörülen cezaların üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas - 2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.