Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği


Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -


Uyuşmazlık, Borçlar Kanunu’nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmakta olup davada, rücuan alacak istemiyle başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptâli, takibin devamı talep edilmiş, mahkemece kısmen kabule karar verilmiş, verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece yapılan yargılama sonucu davacının davalıdan rücuan talep edebileceği alacak miktarının 85.939,75 TL olduğu saptanmış, bu tutara taleple bağlı kalınarak 127,96 TL işlemiş faiz de eklenmiş, ancak asıl alacak tutarı 85.939,75 TL’ye yürütülecek faizi ile takibin devamına karar verilmesi gerekirken ayrım yapılmaksızın her ikisinin toplamı üzerinden takibin devamına karar verilmesi doğru olmamıştır.
Bunun yanında, Dairemizin istikrarlı uygulamaları doğrultusunda işlemiş faiz katılmaksızın 85.939,75 TL asıl alacak üzerinden icra inkâr tazminatına hükmedilmesi yerine, işlemiş faizin katılması suretiyle bulunan toplam üzerinden inkâr tazminatının tahsiline karar verilmesi de yerinde görülmemiştir.
İzah edilen sebeplerle hükmün bozulması gerekmekte ise de düşülen bu hataların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın HUMK’nın 438/VII. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca mahkeme kararının hüküm fıkrasının birinci paragrafının üçüncü satırında yer alan “bu miktar yönünden devamına” kelimeleri ile ikinci paragrafta yer alan “86.067,71 TL” rakamının hükümden çıkartılarak, yerlerine sırasıyla “asıl alacak 85.939,75 TL’ye faiz yürütülmek suretiyle devamına” ve “85.939,75 TL asıl” kelime ve rakamlarının yazılmasına, kararın değiştirilen bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 03.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.