Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2591 Esas 2022/3254 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, elatmanın önlenmesi, kal, maddi ve manevi tazminat talebiyle açılan dava sonucunda yerel mahkemenin kararını kaldırarak dosyanın yeniden mahkemeye gönderilmesine karar verdi. Davacı vekili bu kararı temyiz etti ancak Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi ek kararla davacı vekilinin temyiz talebini reddetti. HMK 353/1-a maddesi gereği verilen karar kesin nitelikte olduğundan, ek kararın onanması gerektiği belirtildi. Kanun maddesi ise \"Karar kesindir. Hüküm ifade eden hallerde tarafların kararın kesinleşmesini beklemeksizin istinaf yolu açılmaz\" şeklindedir.
Kanun maddesi detayı: HMK 353/1-a maddesi, verilen kararın kesin nitelikte olduğunu belirtir ve hüküm ifade eden hallerde tarafların kararın kesinleşmesini beklemeksizin istinaf yolunun açılmayacağını belirtir.

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Mersin 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 03/08/2018 tarihinde verilen dilekçeyle elatmanın önlenmesi, kal, maddi ve manevi tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/09/2020 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ile davalılar vekilleri tarafından talep edilmiştir. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davacı vekili ile davalılar vekillerinin istinaf taleplerinin kabulü ile, yeniden karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 28/02/2022 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, elatmanın önlenmesi, kal, maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davacı vekili ile davalılar vekilleri istinaf talebinde bulunmuşlardır.
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 31/01/2022 tarihinde tarafların istinaf başvurusunun kabulüne, Mersin 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 28/09/2020 gün ve 2018/329 Esas, 2020/262 sayılı Kararının, 6100 Sayılı HMK'nın 353/1-a-6. maddesi uyarınca kaldırılmasına, gerekli incelemenin yapılması için dosyanın mahkemesine gönderilmesine,
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-a maddesi gereğince, kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 28/02/2022 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin 28/02/2022 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK'nın 366. maddesinin yollaması ile, HMK'nın 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 30/01/2022 tarihli kararıyla, yerel mahkeme kararının kaldırılarak dosyanın mahkemesine gönderilmesine, HMK 353/1-a maddesi gereğince kesin olarak karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 353/1-a maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 28/02/2022 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 27/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.