Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19782 Esas 2022/5957 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın temyizinde, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın, yargılanmaya ilişkin mahkemelerce re'sen ihbar edilmesinin zorunlu olmadığı kararlaştırılmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.2, 43/1 maddeleri uyarınca 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası belirlenmiştir. Kanun maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında atılı suçtan dolayı 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.2, 43/1 maddeleri gereğince belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62/1. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapıldığında 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.