Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/7714 Esas 2022/3236 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, ½ pay sahibi olduğu bir taşınmazda davalılardan birinin haksız el atması ve diğerinin kiraya vermesi sebebiyle el atmanın önlenmesi ve ecrimisil tazminatı talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, el atmanın önlenmesine ilişkin davanın reddine ve ecrimisil talebinin kabulüne karar vermiştir. Ancak bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf başvurusunda karar kaldırılarak el atmanın önlenmesine ilişkin karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil talebinin reddine karar verilmiştir. Davacı ve davalıların temyiz başvurusu üzerine Yargıtay, bölge adliye mahkemesi kararının HMK'nin 356. maddesine ve 359. maddesinin 2. fıkrasına göre eksik olduğu gerekçesiyle bozmuştur. Kanun maddeleri, HMK'nin 356. maddesi (durumuna göre ilgili kararları verme), HMK'nin 359. maddesi (kararın içeriği ve gösterilmesi gereken unsurlar) ve HMK'nin 373. maddesi (bozulması halinde dosyanın gönderilmesi) olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 09/02/2015 tarihinde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; el atmanın önlenmesine ilişkin davanın reddine, ecrimisil talebinin davalılardan ... yönünden kabulüne dair verilen 24/03/2017 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 2017/836 Esas, 2017/1259 Karar ve 23/11/2017 tarihli tarafların istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne dair verilen kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 2017/836 Esas, 2017/1259 Karar ve 23/11/2017 tarihli kararı, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 2018/9125 Esas, 2021/1060 Karar ve 09.02.2021 tarihli kararı ile bozulmuştur. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinde bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda el atmanın önlenmesine ilişkin karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil talebinin reddine dair verilen karar davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
1.DAVA
1.1. Davacı vekili; müvekkilinin Konya ili, Selçuklu ilçesi, Tarla Mahallesinde bulunan 29425 ada 131 parselin ½ payını 06.08.2013 tarihinde dava dışı Birol Karagül’den satın aldığını, dava konusu taşınmazda ½ pay sahibi olan davalı ...’ün taşınmazın tamamını diğer davalı ...’e kiraya verdiğini, müvekkilinin kira parası almadığını, kira sözleşmesine de onay vermediğini, kira sözleşmesinin geçersiz olduğunu belirterek davalıların dava konusu taşınmaza haksız el atmalarının önlenmesini ve 06.08.2013 ile dava tarihi arasındaki dönem için ecrimisil tazminatının yasal faizi ile birlikte davalı ...’den alınarak müvekkiline ödenmesini istemiştir.
2.CEVAP
2.1. Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
3. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
3.1. Mahkemece, el atmanın önlenmesine ilişkin davanın reddine, ecrimisile ilişkin davanın kabulü ile, 13.077,78TL ecrimisilin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ...’den alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
4. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
4.1. Hükmün istinaf yolu ile incelenmesi davacı vekili ve davalılar vekili tarafından talep edilmiştir.
4.2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesinin 23/11/2017 tarihli, 2017/836 Esas, 2017/1259 sayılı tarafların istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne dair verdiği karar, davalılar vekilinin temyiz başvurusu üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 09.02.2021 tarihli, 2018/9125 Esas, 2021/1060 sayılı kararı ile bozulmuştur.
4.3 Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373. maddesinin 2. ve 3. fıkraları uyarınca duruşma yapılarak Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyulmasına, el atmanın önlenmesine ilişkin karar verilmesine yer olmadığına ve ecrimisil talebinin reddine karar verilmiştir.
5. TEMYİZ
5.1. Davacı vekili ve davalılar vekili, kararı temyiz etmiştir.
5.2. Temyiz Nedenleri
5.2.1.Davacı vekili temyiz dilekçesinde, kira sözleşmesinin geçersiz olduğunu, müvekkilinin ecrimisil istediği dönemde taşınmazda pay sahibi olduğunu, el atmanın önlenmesine yönelik davaları açısından karar verilmesine yer olmadığına ilişkin verilen kararın hatalı olduğunu, yargılama giderleri ve vekalet ücretinden davalıların sorumlu tutulması gerektiğini belirterek usul ve yasaya aykırı kararın bozulmasını istemiştir.
5.2.2.Davalılar vekili temyiz dilekçesinde, bölge adliye mahkemesince dava değerinin eksik belirlenerek müvekkilleri lehine eksik vekalet ücretine hükmedildiğini, iki ayrı dava ve iki ayrı davalı olduğu için her bir talep nedeni ile müvekkilleri lehine ayrı ayrı vekalet ücretine ve yargılama giderine hükmedilmesi gerektiğini belirterek usul ve yasaya aykırı kararın düzeltilerek onanmasını istemiştir.
6.YARGITAY KARARI
6.1. Dava, davalı ... yönünden el atmanın önlenmesi ve ecrimisil ile davalı ... yönünden el atmanın önlenmesi isteklerine ilişkindir.
6.2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373. maddesinin 2. bendine göre, bölge adliye mahkemesinin yeniden esas hakkında verdiği karar, Yargıtayca bozulduğu takdirde dosya, kararı veren bölge adliye mahkemesi veya uygun görülen diğer bir bölge adliye mahkemesine gönderilir. HMK’nın 373. maddesinin 3. bendine göre, bölge adliye mahkemesi, kendiliğinden tarafları duruşmaya davet edip dinledikten sonra Yargıtayın bozma kararına uyulup uyulmayacağına karar verir.
HMK’nın 356. maddesinin 2. fıkrasına göre, duruşma sonunda bölge adliye mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddetmek veya ilk derece mahkemesi hükmünü kaldırarak yeniden hüküm kurmak dâhil gerekli kararları verir. HMK’nın 359. maddesinin 1. fıkrasının (d) alt bendi gereğince bölge adliye mahkemesi kararının ileri sürülen istinaf sebeplerini içermesi; 2. bendi gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. HMK’nın 359. maddesinin 3. bendi gereğince, bölge adliye mahkemesi, başvurunun esastan reddi kararında, ileri sürülen istinaf sebeplerini özetlemek ve ret sebeplerini açıklamak kaydıyla, kararın hukuk kurallarına uygunluk gerekçesini göstermekle yetinebilir.
6.3. Somut olayda, temyiz incelemesine konu olan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince verilen kararın, tarafların istinaf başvuru sebeplerini, istinaf başvuruları hakkında olumlu veya olumsuz bir hükmü ve ilk derece mahkemesi kararından farklı bir karar verilmiş olmasına karşın ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması yönünde herhangi bir hükmü içermediği anlaşılmıştır. Bu haliyle bölge adliye mahkemesince HMK’nın 356. maddesinin 2. fıkrasına ve 359. maddesine aykırı olarak verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ve HMK’nun 371. maddesi uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine,
HMK’nun 373. maddesi 2. fıkrası uyarınca dosyanın Bölge Adliye Mahkemesi ilgili Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, karardan bir örneğin İLK DERECE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, 28.04.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
.