Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19911 Esas 2022/6148 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (sanık ... hakkında iki kez,diğer sanıklar haklarında birer kez)
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçtan mahkumiyetlerine dair Oltu Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.12.2016 gün ve 2016/9 Esas, 2016/37 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden düzeltilerek esastan reddi; sanıklar...,...,...,...,, ..., ... ve ... haklarında kurulan hükümler yönünden ise esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, bağlantı nedeniyle Dairemizin 2021/11808 Esas sayılı dosyasıyla birlikte yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin söz konusu hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar Nevren ve... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirtikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ...,...,...,, ... ve ... haklarında kurulan hükümlerin incelenmesinde ;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükümlere ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, tape kayıtları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanıklardan ..., ..., ... ile ...’ın, on beş yaşından küçük mağdureye karşı değişik tarihlerdeki öpme,bacağına dokunma, sarılma şeklinde bizzat gerçekleştirdikleri eylemlerinin kısa süreli, ani ve kesintili olması nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve sanık ... hakkında ... ile ...’in, sanık ... hakkında ise ..., ... ile ...’in farklı zamanlarda cinsel istismarda bulunmaları için mağdureyi temin etmek suretiyle 5237 sayılı TCK’nın 37. maddesi kapsamında adı geçenlerle birlikte müşterek fail sıfatıyla suçu işledikleri gerekçesiyle kurulan hükümler yönünden ise mağdurenin temin edildiği sanıkların kabul edilen eylemlerinin kısa süreli ve ani gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek mevcut haliyle eylemlerin hem 5237 sayılı TCK'nın 227/1. maddesinde düzenlenen fuhuş hem de aynı Kanunun 103/1-c.2 maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçlarını oluşturup, bu kapsamda TCK'nın 44. maddesinde yer alan fikri içtima kuralı uyarınca sanıkların daha ağır olan fuhuş suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken vasıflandırmada yanılgıya düşülerek çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Sanıklar ... ile ... haklarında çocuğun cinsel istismarı suçundan (... yönünden ...’ın eylemine, ... yönünden...’in eylemine katılma) kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre sanıklar ... ile ...’nın değişik tarihlerde kendilerini arayan diğer sanıklar ... ile...’in kız istemesi üzerine mağdure için fuhşa aracılık eden sanık ...’i arayarak durumu anlatmaları şeklinde sübuta eren eylemlerinde atılı suçun kanuni unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 05.02.2020 gün ve 2020/1 Esas, 2020/344 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.