Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4863 Esas 2022/3472 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya'nın 5. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülen bir davada, davalılar aleyhine zilyetliğin korunması istenmiştir. Yerel mahkeme, davayı kabul etmiş ve bir kısım davalıların istinaf başvurusu sonrasında bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir. Hükmü, bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir. Ancak Kanunun Sulh Hukuk Mahkemelerinin görevi başlıklı 4. maddesi ve temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362. maddesi göz önüne alındığında, davaya konu olay zilyetliğin korunması talebine ilişkin olduğu için ve bu tür davalara sadece sulh hukuk mahkemelerince bakılabileceği için temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri gereği, temyiz istemi yapılan davanın temyiz kabil olmayan davalardan olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri, sulh hukuk mahkemelerinin sadece zilyetliğin korunması talebi gibi davalara bakabileceğini; bölge adliye mahkemelerinin ise kira ilişkisinden doğan davalardan temyize konu yapılabileceklerini belirtmektedir.

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Antalya 5. Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 21/03/2016 gününde verilen dilekçe ile zilyetliğin korunması istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/07/2019 günlü hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı ..., ... ve Menderes Ayanaoğlu vekili tarafından talep edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı ... ve ... vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 17/05/2022 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden bir kısım davalılardan ... ve ... vekili Av. ... ile karşı taraftan davacı vekili Av. ... geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildi. Açık duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, zilyetliğin korunması talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar hakkında, bir kısım davalılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü, bir kısım davalılar vekili temyiz etmişlerdir.
6100 sayılı HMK'nın Sulh Hukuk Mahkemelerinin görevi başlıklı 4. maddesine göre; taşınır ve taşınmaz mallarda, sadece zilyetliğin korunmasına yönelik olan davaların görülmesinde sulh hukuk mahkemeleri görevlidir. Yine aynı Kanunun temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362. maddesine göre bölge adliye mahkemelerinin "kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları ile kira ilişkisinden doğan diğer davalardan üç aylık kira tutarı temyiz sınırının üzerinde olanlar hariç olmak üzere 4'üncü maddede gösterilen davalar ile (23.06.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar" hakkında temyiz yoluna başvurulamaz.
Açıklanan kanun maddeleri ve davanın niteliğine göre, temyiz istemine konu davanın temyizi kabil olmayan davalardan olduğu belirlenmiş ve bir kısım davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK'nın 362/(1)-b maddesi gereğince REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 17.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.