Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2244 Esas 2022/6218 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Hüküm incelenmiş ve sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile ilgili temyiz talebi yerinde görülmemiştir. Ancak çocuğun cinsel istismarı suçu ile ilgili mütalaada ceza kanununun ilgili maddeleri belirtilmesine rağmen mahkumiyet hükmü verilirken savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmuştur. Bu nedenle sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kanunlar: 5237 sayılı TCK'nın 103/1-b, 35. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 226/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve atılı diğer suçtan mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İddianame ile esas hakkındaki mütalaada sanığın 5237 sayılı TCK'nın 103/1-b, 35. maddeleri gereğince cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, TCK'nın 35. maddesinin uygulanmaması ihtimaline binaen 5271 sayılı CMK'nın 226/1. maddesine göre ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması neticesinde savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.