Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2437 Esas 2022/3575 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıya önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil talebiyle açılan davada, istinaf talebi bölge adliye mahkemesince reddedilmiş, bu karar da Dairemizce onanmıştır. Davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunsa da, bu talep reddedilmiştir. Dairemizin onama kararı üzerine yapılan temyiz itirazları reddedilmiş, ilk derece mahkemesi ek kararı onanmıştır. Oy birliğiyle alınan kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanun'un temyize ilişkin hükümlerinin uygulanacağı, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454 üncü madde hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Dairemizce verilen kararlar aleyhine karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün değildir. 6100 sayılı Kanunun 341 ila 381. maddelerinde istinaf, temyiz ve yargılamanın iadesi kanun yollarına yer verilmiş, 1086 sayılı HUMK döneminde tanınmış olan karar düzeltme yoluna yer verilmemiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 07/06/2017 tarihinde verilen dilekçeyle önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda 24/02/2022 tarihli ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR
Dava, önalım nedeniyle tapu iptal ve tescil talebine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen kararın istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir. Esastan redde ilişkin kararın davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizin 13.12.2021 tarih 2021\1502 E. 2021\3810 K. sayılı kararı ile bölge adliye mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.
Dairemizin onama kararına karşı, davalı vekilince karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine ilk derece mahkemesince 24.02.2022 tarihli ek karar ile karar düzeltmeye ilişkin dilekçenin reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi uyarınca; bölge adliye mahkemelerinin Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı belirtilmiştir.
Bölge adliye mahkemelerinin 20/07/2016 tarihinde tüm yurtta göreve başlayacağı 29525 sayılı Resmi Gazete'de ilan edildiğinden, bu tarihten sonra verilen kararlar hakkında 6100 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümleri uygulanacaktır. 6100 sayılı Kanunun 341 ila 381. maddelerinde istinaf, temyiz ve yargılamanın iadesi kanun yollarına yer verilmiş, 1086 sayılı HUMK döneminde tanınmış olan karar düzeltme yoluna yer verilmemiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Dairemizce verilen kararlar aleyhine karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün değildir.
Somut olayda, bölge adliye mahkemesince verilen kararın temyizi üzerine Dairemizce onama kararı verildiğinden her ne kadar bu karara karşı davalı vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuşsa da 6100 sayılı Kanunun 341 ila 381. maddelerinde istinaf, temyiz ve yargılamanın iadesi kanun yollarına yer verilmiş olup 1086 sayılı HUMK döneminde tanınmış olan karar düzeltme yoluna yer verilmediğinden davalı vekilinin karar düzeltme talebine karşı dilekçenin reddine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 24/02/2022 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun ilk derece mahkemesi ek kararının ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.