Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4003 Esas 2022/3574 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın muhtesatın aidiyetinin tespiti istemine ilişkin olduğu ve ilk derece mahkemesinde davanın kabul edildiği kararın, davalılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu sonucu kaldırıldığı ve davanın reddedildiği belirtilmektedir. Davacı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu ise dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığı için reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri, HMK'nın 341., 361. ve 362. maddeleridir ve istinaf yoluna başvurulabilen kararlar ile temyiz edilebilen ve edilmeyen kararların belirlendiği maddelerdir.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Tekirdağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/10/2018 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesatın aidiyetinin tespiti talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22/02/2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
K A R A R
Dava, muhtesatın aidiyetinin tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 5.000,00 TL olarak gösterilmiş ancak keşfen belirlenen 64.881,25 TL (muhdesatların değeri 103.810,00 TL olarak hesaplanmakla beraber dava konusu davalılara düşen pay olduğundan) üzerinden harç tamamlanarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 72.070,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.