Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/5293 Esas 2022/6263 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında cinsel taciz suçundan beraat, sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Ancak, CMK'nin 231/5. maddesi uyarınca verilen kararın itiraz edilebilir olduğu ve temyiz isteminin kabul edilerek mahallinde değerlendirildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sadece cinsel taciz suçuyla ilgili yapılan incelemede sanık hakkında işlenen suçun 5237 sayılı TCK'nın 105/1-c.1 maddesinde düzenlenen ve cezası en fazla iki yıl hapis cezasını gerektiren bir suç olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesinin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilmesi üzerine sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise aşağıdaki şekildedir:
- CMK'nin 231/5. maddesi: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir.
- CMK'nin 231/12. maddesi: Açıklanması geri bırakılan hükümler, belirli koşullarda yeniden açıklanabilir.
- CMK'nin 264. maddesi: Temyiz edilemeyen kararlara karşı itiraz yoluna başvurulabilir.
- 5237 sayılı TCK'nın 105/1-c.1 maddesi: Cinsel taciz suçunun tanımını yapar.
- 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi: Basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeleri içerir.
- Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarihli kararı: Geçici 5. maddenin bazı hükümlerinin Anayasa'ya aykırı olduğunu belirtir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri: Kararların bozulması ve mahkemece yeniden görül

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan beraat, sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan dolayı 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan karara yönelik temyiz istemi CMK'nın 264. maddesine göre itiraz kabul edilip, esasen bu hususta mahallinde merciince değerlendirme yapılarak itirazın reddedildiği anlaşıldığından, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 105/1-c.1 maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.