Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/5385 Esas 2022/6358 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanığın söylediği sözün cinsel taciz içerikli olmadığına dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı ancak takip ve ısrarla gerçekleştirilen eylemlerinin kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu tespit edilmiştir. Ancak sanığın geçmişte başka bir suçtan hüküm giymiş olması ve bu durumun tekerrüre esas alınmaması gerektiği hususu gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 123. maddesi ve 58/2-b maddesidir. Kararın incelenmemiş kısmının bozulmasına karar verilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Atılı suçtan mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi gereği görüşüldü;
Dosya içeriğine göre sanığın olay tarihinde katılanı takip ederek söylediği sözün cinsel taciz içerikli olmaması karşısında cinsel tatmin amacıyla hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, ısrarla iki gün üst üste takip etmesi şeklinde sübuta eren eylemlerinin 5237 sayılı TCK'nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/521 Esas, 2009/439 Karar sayılı ilamı ile bir yıl üç ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetinin 21/02/2011 tarihinde infaz edildiği ve üzerinden (üç) yıldan fazla süre geçtikten sonra 30.03.2014 günü bu suçun işlenmesi karşısında 5237 sayılı TCK 58/2-b maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.