Esas No: 2021/3460
Karar No: 2022/6310
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3460 Esas 2022/6310 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/3460 E. , 2022/6310 K.Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, dosyaya göre suçun üst sınırını aşan bir eylem olduğu için davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevi üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine aittir. Bu nedenle, ilk derece mahkemesinin verdiği hüküm kanuna aykırıdır ve bozulmuştur. Kanunlar ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 103/1. maddesi, çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenler.
- 6545 sayılı Kanun, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girerek cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapmıştır.
- 5235 sayılı Adli Yargıtay Kanunu'nun 12. maddesi, görevsizlik kararlarının verileceği mahkemeleri belirler.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi ise yargılamaya hangi mahkemelerin bakacağını düzenler.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, kararların kanuna uygunluğunu kontrol etme yetkisini Yargıtay'a verir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi ise bozma kararlarının nedenlerini belirler.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası dosya kapsamına göre sarkıntılık düzeyini aşan eylemle ilgili öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.