Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15838 Esas 2022/6366 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarından mahkum olduğu belirtildi. Temyiz edilen hükümler için dosya incelendi ve tebligat yapılması konusunda kanun maddeleri hatırlatıldı. Muhatabın bilinen en son adresine tebligat yapılması gerektiği ve adres kayıt sistemindeki adresine tebliğ edilmesi gerektiği vurgulandı. Ancak muhatabın beyan adresi ile mernis adresinin aynı olması durumunda, öncelikle şerhsiz tebligatın çıkarılıp bila tebliğ iade edilmesi halinde aynı adrese doğrudan şerhli tebliğ yapılması gerektiği belirtildi. Gerekçeli hükmün sanığın şikayetçi olup katılma talebinde bulunan kişiye usulünce tebliği yapılmadığından temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kasten yaralama
HÜKÜM : Atılı suçlardan mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak, dosya tetkik edildi gereği görüşüldü;
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi uyarınca tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği, buna karşılık muhatabın beyan adresi ile mernis adresinin aynı olması durumunda ise öncelikle şerhsiz tebligatın 21/1. maddesine göre tebliğe çıkarılıp, bila tebliğ iade edilmesi halinde aynı adrese 21/2. maddeye istinaden doğrudan şerhli tebliğ yapılması gerektiği nazara alındığında, yokluğunda verilen gerekçeli hükmün 19.09.2013 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olup katılma talebinde bulunan...'a duruşmada beyan ettiği adres yerine mernis adresine doğrudan aynı kanunun 21/2. maddesine göre tebliğinin usulsüz olduğu anlaşılması karşısında katılan ...'a gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükümlerin temyizi halinde bununla ilgili ve sanığın 03.02.2016 tarihli temyiz dilekçesinde kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünü de temyiz etmesine karşılık 22.09.2020 tarihli tebliğnamede bu konuda görüş bildirilmediği anlaşıldığından bu hususlarda ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.