Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/108 Esas 2022/3850 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, geçit hakkı tesisi ile ilgili olarak asliye hukuk mahkemesinde görülmüştür. Davalılar tarafından temyiz edilen mahkeme kararına göre, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 19.01.2011 tarihinde yapılan değişiklikler sonrasında, gerçek kişilere yapılacak tebligat işlemleri için iki aşamalı bir yol benimsenmiştir. Kanun, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine doğrudan tebligat yapılmasına imkan vermemektedir. İlk tebligat, bilinen veya gösterilen en son adresine normal şekilde yapılır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilebilmesi için muhatab lehine olan araştırmalar yapılır. Eğer muhatabın adresi tespit edilemezse, tebliğ evrakı tebliğ çıkaran mercie geri gönderilir. Ancak bu aşamadan sonra, tebliğ evrakı mavi renkli zarf ile muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine gönderilerek tebligat yapılabilir. İncelemenin sonucunda, davalılara yapılan tavzih kararının usulsüz olduğu tespit edilmiştir. Kararda belirtilen Kanun maddeleri şunlardır: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2. maddeleri ile Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik'in 16/2. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki geçit hakkı tesisi davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
7201 sayılı Tebligat Kanunu, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunla değiştirildikten sonra, gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir.
1)Bu Kanun değişikliğine göre, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine, Kanunun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat yapılması mümkün değildir. Muhataba çıkarılan ilk tebligat, öncelikle bilinen veya gösterilen en son adresine, mavi renkli zarf kullanılmaksızın ve adres kayıt sistemindeki adres olduğuna ilişkin şerh verilmeksizin Kanunun 10. maddesine göre normal bir şekilde çıkarılmalıdır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebliğ memurunca Kanunun 20 ve 21. maddesinin birinci fıkrası ile Tebligat Yönetmeliğinin 29. maddesi uyarınca, muhatap lehine olan araştırmalar yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilmesi gerekir.
2)Muhatabın gösterilen adresten sürekli olarak ayrılması ve yeni adresinin de tebliğ memurunca tespit edilememesi durumunda, tebliğ evrakının tebligatı çıkaran mercie geri gönderilmesi gerekir. Ancak bu aşamadan sonra, Kanunun 10/2 ve Yönetmeliğin 16/2. maddeleri nazara alınarak, tebliğ evrakının açık mavi renkli zarfla, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek, Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği mümkün olabilecektir.
Tebligat Kanununun 10/2 ve 21/2. maddeleri farklı şekilde yorumlanarak, başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddesine göre tebligat çıkartılması ve bu hükme göre tebliğ edilmesi, yukarıda belirtilen hükümlere aykırı olduğundan ve muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından usulüne uygun değildir.
Yukarıda açıklanan ilkeler ışığında somut olaya gelince; davalılardan ..., ... ve ...'e yapılan 06.10.2021 tarihli tavzih kararı tebligatının yukarıda açıklanan ilke ve kurallara aykırı olarak TK'nun 10/2. maddesi gözardı edilmek suretiyle, davalılar adına önceden hiçbir tebligat çıkarılmadan ve yasal şartları oluşmadan doğrudan doğruya TK'nun 21/2. maddesine göre yapıldığı ve usulsüz olduğu görülmüştür. Adı geçen davalılara 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde 06.10.2021 günlü tavzih kararının tebliği ile kanun yoluna başvuru süresinin beklenilmesinden sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın MAHKEMESİNE İADESİNE, 30/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.