Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2842 Esas 2022/3839 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, evine tek geçiş yolu olan parselin üzerinden zorunlu geçit hakkı kurulması talebinde bulunmuştur. Ancak mahkeme, davacının taşınmazının genel yola sınırı olduğu tespit edilerek davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili istinaf yoluna başvurmuş ancak istinaf başvurusu kesinlik sınırı altında kaldığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Davacı vekili temyiz başvurusunda bulunmuş ve mahkeme tarafından davacının istinaf hakkı olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise; istinaf yolu 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi ile düzenlenmiş ve miktar veya değeri üç bin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararların kesin olduğu belirtilmiştir. Belirtilen parasal sınır 2021 yılı için 5.880,00 TL tutarındadır.

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Vakfıkebir Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 30/09/2020 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı kurulması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 25/10/2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından 03.03.2022 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Temyiz talebinin reddine dair ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR
Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin Trabzon ili, Vakfıkebir ilçesi, Köprücek Mahallesi'nde bulunan 148 ada 28 parseldeki evine ulaşabilmek için tek geçiş yolu olan 148 ada 14 parselden zorunlu geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı vekili, davacının parselinin anayola cephesi bulunduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının taşınmazının genel yola sınırı olduğunun tespit edilmesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı, istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi gereğince kesinlik sınırı altında kaldığı belirtilerek istinaf dilekçesinin reddine dair kesin olarak karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davacı vekili tarafından temyiz isteminde bulunulması üzerine; Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine dair 03.03.2022 tarihli ek karar verilmiştir.
Ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar düzenlenmiş olup, miktar veya değeri üç bin Türk Lirasını geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararların kesin olduğu belirtilmiştir. Belirtilen parasal sınır 2021 yılı için 5.880,00 TL tutarındadır.
Dosya içeriğine göre, istinaf yasa yoluna başvuran davacı vekilinin talebi geçit hakkı kurulması istemine ilişkin olup, davacı vekili, davayı açarken dava değerini 6.000,00 TL olarak belirtip, davasını bu miktar üzerinden harçlandırmıştır.
Mahkemece, davacının geçit ihtiyacı olup olmadığının belirlenmesi ve alternatif güzergahlar tespit edilebilmesi için keşif yapılmış, akabinde alınan bilirkişi raporuna göre davacı taşınmazının yola sınırı olduğu belirtilerek, tespit edilen tek güzergah bedelinin de 222,46 TL olduğu bildirilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, bilirkişi raporunda belirlenen 222,46 TL olan geçit güzergah bedelinin dava değeri olduğu kabul edilerek bu miktar itibariyle dosyanın istinaf incelemesi bakımından kesinlik sınırı altında kaldığı değerlendirilmişse de; dava değeri, davacının davayı açarken harca esas olarak gösterdiği miktar kadardır.
Davacının davayı açarken 6.000,00 TL miktar üzerinden harç yatırdığı ve ilk derece mahkemesi kararının 2021 yılında verildiği dikkate alındığında; dava değeri, karar tarihi itibariyle geçerli olan 5.880,00 TL istinaf kesinlik sınırının üzerinde kalacağından, davacı vekilinin ilk derece mahkemesi kararını, istinaf etme hakkı bulunmaktadır.
O halde, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf dilekçesi üzerine esastan inceleme yapılmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken, istinaf dilekçesinin kesinlik sınırı altında kaldığından bahisle red kararı verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle bölge adliye mahkemesinin 03.03.2022 tarihli ek kararının kaldırılmasına, 10.01.2022 tarihli kararının ise bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 03.03.2022 tarihli ek kararın KALDIRILMASINA, 10.01.2022 tarihli 2022/10 Esas, 2022/32 Karar sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın iadesine, dosyanın kararı veren BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.